...and did you care when I cut my hair?Cause I wanted you to *
Θα μπορούσαν να μην είναι στίχοι ενός τραγουδιού αλλά να συνιστούν μικρό δάνειο από ομιλίες οι οποίες διασπαθίζονται διαρκώς σε μια καθημερινότητα που δεν μας έχει συνηθίσει σε ανάλογες εκδηλώσεις υπεράριθμης ειλικρίνειας.
Αναμφίβολα,παρόμοιες εξομολογητικές φράσεις αποτελούν υστερόχρονες δικαιώσεις για ένα πλήθος από αναβληθείσες στιγμές που κρύφτηκαν στη σιωπή και την αδυναμία μιας και δεν έπαψαν ποτέ να αμφιβάλλουν για τον ίδιο τους τον εαυτό.
Δεν είναι όμως η συγκεκριμένη υπέρβαση που πραγματώνεται σαν γλυκιά εκδίκηση αυτή που έχει σημασία,όσο η μικρή χαραμάδα που αφήνεται ανάμεσα σε δύο πραγματικότητες.Οι φιλέρημοι γνωρίζουν πως με τις συστηματικές καταθέσεις στο ταμείο της μόνωσης,θα έρθει η στιγμή για την είσπραξη των τόκων.Και είναι διαφορετική η πραγματικότητα που βιώνουν όλοι όσοι περιμένουν στην ουρά για το ταμείο από αυτήν που αντιλαμβάνονται εκείνοι που επένδυσαν διαφορετικά,αναζητώντας άλλου είδους όραση."Αλλιώς ζούμε όταν μιλάμε και αλλιώς όταν σωπαίνουμε" λέει ο ηλικιωμένος άγνωστος στην όμορφη πόρνη που ζούσε τη ζωή της.
Απειροελάχιστα διαρκεί το σκοτάδι καθώς εναλλάσσεται με το φως όταν τα μάτια σκαρδαμύσσουν,έτσι και στα λόγια των Blueboy υπάρχει ένα σύντομο κρυφοκοίταγμα μέσα από τη λεπτή σχισμή,η αναζήτηση μιας σιωπηρής επικοινωνίας,βαθύτερης και από το νόημα που εκφράζουν οι ίδιες οι λέξεις.Και όταν κάπου αλλού τραγουδούν "I 'm young and quite pretty don't hurt me",η τρυφερή τους παράκληση πέφτει στο κενό με την ίδια ευκολία με την οποία η πληκτική άφιξη ενός ακόμη ήρεμου,κυριακάτικου απογεύματος μάς ωθεί να γράφουμε τέτοια αναίτια κείμενα.
*Blueboy - So catch him.
Αναμφίβολα,παρόμοιες εξομολογητικές φράσεις αποτελούν υστερόχρονες δικαιώσεις για ένα πλήθος από αναβληθείσες στιγμές που κρύφτηκαν στη σιωπή και την αδυναμία μιας και δεν έπαψαν ποτέ να αμφιβάλλουν για τον ίδιο τους τον εαυτό.
Δεν είναι όμως η συγκεκριμένη υπέρβαση που πραγματώνεται σαν γλυκιά εκδίκηση αυτή που έχει σημασία,όσο η μικρή χαραμάδα που αφήνεται ανάμεσα σε δύο πραγματικότητες.Οι φιλέρημοι γνωρίζουν πως με τις συστηματικές καταθέσεις στο ταμείο της μόνωσης,θα έρθει η στιγμή για την είσπραξη των τόκων.Και είναι διαφορετική η πραγματικότητα που βιώνουν όλοι όσοι περιμένουν στην ουρά για το ταμείο από αυτήν που αντιλαμβάνονται εκείνοι που επένδυσαν διαφορετικά,αναζητώντας άλλου είδους όραση."Αλλιώς ζούμε όταν μιλάμε και αλλιώς όταν σωπαίνουμε" λέει ο ηλικιωμένος άγνωστος στην όμορφη πόρνη που ζούσε τη ζωή της.
Απειροελάχιστα διαρκεί το σκοτάδι καθώς εναλλάσσεται με το φως όταν τα μάτια σκαρδαμύσσουν,έτσι και στα λόγια των Blueboy υπάρχει ένα σύντομο κρυφοκοίταγμα μέσα από τη λεπτή σχισμή,η αναζήτηση μιας σιωπηρής επικοινωνίας,βαθύτερης και από το νόημα που εκφράζουν οι ίδιες οι λέξεις.Και όταν κάπου αλλού τραγουδούν "I 'm young and quite pretty don't hurt me",η τρυφερή τους παράκληση πέφτει στο κενό με την ίδια ευκολία με την οποία η πληκτική άφιξη ενός ακόμη ήρεμου,κυριακάτικου απογεύματος μάς ωθεί να γράφουμε τέτοια αναίτια κείμενα.
*Blueboy - So catch him.
posted by still ill @ 7:40 PM
6 Comments
